.jpg)
ေရတြင္းတူးတဲ့ လူတစ္ေယာက္ကို ၾကည့္ပါ။ ေရတြင္းတူးတဲ့ လူတစ္ေယာက္ဟာ ေဗြလွည့္လွည့္ျပီး တူးသြား လိုက္တာ တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ ဒီလူသည္ နိမ့္သြားတာလား၊ ျမင့္သြားတာလား။ "နိမ့္သြားတာပါဘုရား"
ဒီလိုနိမ့္သြားတာဟာ ကိုယ္လုပ္လို႕လား၊ သူမ်ားလုပ္တာလား။ "ကိုယ့္ဖာသာ ကိုယ္လုပ္တာပါဘုရား"
ကိုယ့္ဘဝကိုလည္း ဒီအတိုင္းပဲတဲ့။ ဒကာၾကီးေတြ ဒကာမၾကီးေတြ သူမ်ားျမႇင့္လို႕ မရဘူး။ ကိုယ့္ဖာသာ ကိုယ္ျမႇင့္ရမယ္။ သူမ်ားႏွိမ့္လို႕လည္း။
"မရပါဘုရား"
ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္ႏွိမ့္တာ၊ ေနာက္တစ္နည္း ဥပမာ တစ္ခုကြာတဲ့။ အုတ္ပံုေပၚမွာ ထိုင္ျပီးေတာ့ အုတ္စီတဲ့လူတစ္ေယာက္ကို ၾကည့္ဦးတဲ့၊ တစ္ခါတည္းအုတ္ပုံေပၚ ေဗြလွည့္လွည့္ျပီး စီသြားလိုက္တာ တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ ျမင့္သြားတာလား၊ နိမ့္သြားတာလား။
"ျမႇင့္သြားပါတယ္ဘုရား"
သူမ်ားျမင့္တာလား၊ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ျမင့္တာလား။
"ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ျမင့္တာပါဘုရား"
ဘဝတစ္ခုဆိုတာ ဒကာၾကီးေတြ ဒကာမၾကီးေတြ၊ နိမ့္က်ေအာင္ သူတစ္ပါးက အပါယ္ေလးပါးတြန္းခ်လို႕ရတာမဟုတ္ပဲနဲ႕။ အပါယ္ေလးပါးက်ေအာင္ သူမ်ားကလုပ္တာလား၊ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္လုပ္တာလား။
"ကိုယ္ကိုယ္တိုင္လုပ္တာပါ ဘုရား"
နိဗၺာန္ေရာက္ေအာင္ လုပ္တာလည္းပဲ သူမ်ားလုပ္ေပး လို႕ရတာလား ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ အားထုတ္လို႕ရတာလား။
"ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ အားထုတ္လို႕ ရတာပါ ဘုရား"
ဘဝတစ္ခု နိမ့္တယ္ျမင့္တယ္ဆိုတာ မိမိသာလွ်င္ပဓာနပါ။ ဟုတ္ရဲ့လား။
"မွန္ပါဘုရား"
မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီ:
............................................
အရွင္စႏၵသာရ (ေက်ာင္းကုန္း) ေရးသားျပဳစုထားေသာ -
"ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီ:၏ ဆုံးမစာ အမွတ္ ( ၂ )"
(စာမ်က္ႏွာ - ၁၇) စာအုပ္ မွ ကူးယူေဖာ္ျပျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
http://buddhismbeams.blogspot.com